Bilaman siz endi menga butkul begonasiz. BEGONA! Bu soz’ni aytish men uchun naqadar og’irligini bilsangiz edi. Ammo ne qilayki sizni shunday atashga majburman…

Begim! Har oqshom osmonda porlab turgan yulduzlarga boqaman va ularga termulib go’yo sizni ko’rganday bo’laman. Yuragim bot – bot qo’yar og’ir ho’rsinib. Qiynalib ketdim ayriliq azoblarining bag’rida. Sizni sog’inib ko’rgim keldi, lekin yo’qdir buning imkoni.

Sho’xliklarim yurakdan joshib qahqaha otib kulishlarim hanuz o’zgacha edi. Afsus shirin orzular qanotida parvoz etib yurgan ekanman endichi? U sho’xliklar o’rnini sovuqqonlik ayriliq, sabr bardoshning ko’zlarini hijron pardalari tumandek bosdi. Menga do’stlarim ,

Siz mening hayotimdagi birinchi sevgim, qalbimdan joy olgan yolg’iz yigit edingiz. Lekin yuragimda sevgi olovi endigina alangalayotganda siz mendan yuz o’girdingiz. Orzularimni chil chil sindirdingiz. Bazida o’ylab qolaman sizni nega bunchalik sevib qoldim, qaysi hislatingiz uchun buncha mehr qo’ydim? Sizdan nima topib, nima ko’rdim? Bevafoligu , jabru jafo !