Holi qo'y hayot...
| Begim! Har oqshom osmonda porlab turgan yulduzlarga boqaman va ularga termulib go’yo sizni ko’rganday bo’laman. Yuragim bot – bot qo’yar og’ir ho’rsinib. Qiynalib ketdim ayriliq azoblarining bag’rida. Sizni sog’inib ko’rgim keldi, lekin yo’qdir buning imkoni. Begim menga termulgan ko’zlaringizni, gohida meni erkalab suygan so’zlaringizni hamda kulganlaringiz hamon qulo’gim ostida jaranglaydi. Ayriliq azobi kuydirar. Taqdir bunchalar beshavqat bo’lmasa hatto ayriliqdan toliqdim, charchadi sabrim. Men yolg’izlikdan bezib ketgan chog’larimdagina hayollarga cho’mib aytgan so’zlaringizni eslayman. Bilmam nechun kutilmaganda meni ayriliq birdan armonlarga liq to’la bo’lgan umr so’qmoqlariga yolg’iz tashlab ketgan. Taqdir, oh, meni bahor etmay hazonlarga qo’shib ketgan. Mening ko’ksimga ne ne tig’li nayzalaringni sanchding, chidadim. Bas yetar, endi, meni bir zum holi qo’ygin, Eh hayot.
|
Kategoriya: Ayriliq damlari | Joylashtirdi: Sunbula_ (13-03-2007)
| Автор: Sunbula Axmedova 
|
O'qishlar soni: 2378
| Reyting: 0.0
|
