Орзуларим чечаги гўёки сўлди,
Нафис, гўзал туйғулар дилимда ўлди.
Ўз тақдирим устимдан беаёв кулди,
Ошиқма дил, кетиб бўлди карвон энди,
Муҳабатим мен учун бир армон энди.

Телба куйга тентираган телбадекман,
Инсон қадам ташламаган кулбадекман,
Боғларида янтоқ ўсган ўлкадекман.
Бемор дилга тополмасман дармон энди,
Муҳабатим мен учун бир армон энди.

Ял – ял ёнди ёрнинг юзи мени кутиб,
Бориб уни қучолмадим юрак ... Davomini o'qish »