Gulning  atri  bo’lak  kapalaklarga,
Bolari  bolidan  nari  ketmaydi.
Parvona  uchun  ham  o’sha  raqsnamo
Issiq  oloviga  bari  yetmaydi.

Quyosh ham  ko’kini  oydan  qizg’onib,
Shafaqni  qon  qilib  botar  har  safar.
Har  gal  eshitilib  chug’ur – chug’uri,
Bodomga  bahormas,  qushlar  gul  taqar.

Darada  tosh  kechib  yurar  jayronlar,
Xohlamas  birovning  maysazorini.
Boshida  ko’tarib  turadi  tog’lar,
So’rasang,  bermaydi  qishda  qorini.

Kimdir  orzu  qilar  burgut  bo’lishni,
Qul  bo’lib  yashaydi  parvoz  hisiga.
Men  esa  alishmam  bari – barini,
Poyimda  yastangan  tuproq  isiga.