Sevgan inson shoir bo’larkan,
Yor vaslidan taskin toparkan
Ko’ngil aro kechgan tuyg’uni
Satrlarda oshkor qilarkan.
Sevgan inson osmon bo’larkan,
Ko’z yoshlari yomg’ir bo’larkan,
Visol chog’i chaqnasa oftob,
Azoblari bulut bo’larkan. Sevgan inson dengiz bo’larkan,
Hijronlari to’lqin yasarkan.
Ayriliqqa yetmasa bardosh
Bir kun kelib qurib qolarkan.
Sevgan inson olov bo’larkan,
Ishq o’tida o’zi yonarkan,
Sevgan yordan mangu ayrilsa
Yonib-yonib kul ham bo’larkan.
Sevgan inson kuzga o’hsharkan,
Ming sevsa ham sukut saqlarkan,
Sabr-bardosh yengilsa agar
Afsus, ishqi hazon bo’larkan.
| 
