Qaniydi, osmonga uchib ketsaydim,
Yulduzlar zavqimni topib berolsa.
Ketsaydim samoga qaytib kelmasam,
O’z ahdim bahtimni topib berolsa.

Osmonda armondan olmasdim nafas,
Men yerga jafoni tashlab ketardim.
Kersam, makoniga sirdoshim oyni,
Va yerdan vafoni olib ketardim.

Qaniydi dengizga sho’ng’ib ketsaydim,
Qumlar sabr-toqat o’rgata olsa.
Quvsam makonimdan yovuzliklarni
Va qolsa yonimda,e’zgulik qolsa.

Qaniydi bulutdek erkin bo’lolsam,
Dard mani qiynasa yosh bilan to’ksam.
Borliqni kezolsam shu erkim bilan
Yuragim charchog’in dosh bilan to’ksam.