Senga bo’lgan ishqim shunchalar mahzun, Armonli tunlarim uzundan-uzun. Seni butkul yoddan unutish uchun, Hijronlarga qalbim tutishim kerak, Sensiz tanholikda o’tishim kerak Sevgining armoni bugun bo’ylaydi, O’ylamay desamda, yurak qo’ymaydi. Armonlar yo’ldoshdir, ertak so’ylaydi, Hijronlarga seni tutqazdim, demak, Men seni unutib yashashim kerak. Endi na halovat, na huzur tatir, Ishqni dilga ko’mdik, do’ppaygan qabr. Ayt, qanday unutay men seni, ahir, Yor-yorlar ostida kuzatdim, demak, Men seni unutib yashashim kerak. Unutmoq og’ir, bu – jondan - da kechish, Osonmi seni bir umr tark etish? Ayriliqni taqdir bizga nasib etmish, Hijronlarga seni tutqazdim, demak, Men seni unutib yashashim kerak.
|